Het waarom
We begonnen het bedrijf met als missie om mannenvlees op de kaart te zetten. Dit maakt ons een bijzonder duurzame cateraar. Iets meer uitleg is hier wel op zijn plaats. We leggen je graag de situatie van de mannen uit.
1
Vlees vs. melk/eieren
We hebben een gespecialiseerd voedselsysteem. Na WOII zijn onze boeren dieren gaan fokken die supergoed zijn in de productie van melk/eieren of in de productie van vlees. Daarom ziet bijvoorbeeld de legkip er nu totaal anders uit dan de vleeskip (slank versus dik).
Zo konden en kunnen we voor een lage prijs eten kopen. So far, so good, toch?
2
Ongewenste mannen
Alleen.. is door deze specialisatie een levend bijproduct ontstaan. Van de vleesrassen eten we zowel man als vrouw, maar van de melk- en legrassen zijn alleen de vrouwen gewenst. Zij produceren natuurlijk de melk en eieren!
Toch worden hierbij wel mannen geboren. Een koe moet namelijk een kalf krijgen om melk te geven, de geit een lam. De legkip kruipt zelf uit een ei. 50% kans dat het kalf/lam een man is, en 50% kans dat uit het ei een haan kruipt.
3
Waardeloze mannen
De 'ongewenste' mannen geven geen melk en leggen geen eieren. Er zijn er maar een paar nodig om nakomelingen te verzorgen. Ze groeien, omdat ze geen vleesras zijn, langzamer en zetten minder vlees aan. Dat betekent dat ze meer kosten en minder geld opbrengen.
Zij hebben dus geen/lage economische waarde. Voor de melkveehouder en de broederij zijn ze een kostenpost. Vandaar dat ze op jonge leeftijd het bedrijf verlaten, of, in het geval van de hanen, direct vergast worden.
4
Waardevolle mannen
Laten we deze levende bijproducten bij onze boter, kaas en eieren weer waarderen. Dat is niet moeilijk, ze smaken namelijk heerlijk!
Door de mannen te eten, krijgen ze waarde. En met waarde ontstaat de mogelijkheid de mannen een goed leven te geven. Verschillende boeren met wie we werken, doen dit al voor hun mannen. Zij kunnen onze hulp goed gebruiken.
Dus gooi die man in de pan, wordt mannenverslind(st)er, want: liefde voor de man gaat door de maag!
